Bloed: minder Faeries, meer rauw leven
Net als bij Water, het eerste deel van de Faerie-triologie, valt direct de prachtige uitgave van Bloed op: het boek heeft een witte stofomslag, waaronder een gelige/gouden linnen omslag schuil gaat. De rode randen van het boekblok geven het boek een gelikt, maar ook bijna griezelig uiterlijk dat je nieuwsgierig maakt naar de inhoud.
Wanneer je het boek openslaat, maak je kennis met Val (kort voor Valerie). Wanneer ze een schokkende gebeurtenis gadeslaat, raakt ze zo overstuur dat ze van huis wegloopt naar New York. Ze ontmoet een groep daklozen, die leeft in een afgelegen deel van het metrostelsel. Via haar nieuwe vrienden leert Val een hele andere – magische – wereld kennen, waarvan de ingang vlakbij hun slaapplaats in het metrostelsel slechts het begin is.
Wederom valt de soepele en vlotte schrijfstijl van Holly Black op een positieve manier op. Het boek leest prettig en je bent er snel doorheen. Het boek is qua verhaallijn niet echt een vervolg op Water, maar er keren wel een aantal karakters uit het eerste deel terug in dit boek. Deze karakters zijn op een vernuftige manier verweven. Wel behandelt het boek enkele thema’s, die misschien niet voor elke lezer geschikt zijn, of misschien niet helemaal prettig zijn om te lezen (advies: kijk hier van tevoren even naar, mocht dit voor jou relevant zijn). Het boek is daarmee, ondanks zijn sprookjesachtige uiterlijk, dus ook echt geen luchtig sprookje. Het gaat hier met name om thema’s zoals de zoektocht naar je eigen identiteit, maar ook gebruik van drugs en alcohol. Het boek is daarmee niet geschikt voor de jongere lezers onder ons.
Wat ook opvalt is dat waar een heel groot gedeelte van Water zich afspeelt in de Faerie-wereld, het verhaal van Bloed zich voornamelijk in de menselijke wereld afspeelt. Daarmee ontbrak een deel van de verwondering die de Faeries in het vorige deel met zich mee brachten. Ook draagt dit bij dat het boek veel harder en rauwer aandoet dan het eerste deel. Al met al dus een interessant boek, maar het moet net je smaak zijn. Toch maakte het mij wel benieuwd naar deel 3 – al is het maar om te kijken of we dan weer meer van de Faerie-wereld gaan zien, en of de verhalen uit de eerste twee delen misschien nog op een bijzondere manier aan elkaar gekoppeld gaan worden.